Keywords
Polish names
unofficial names
morphology
cultural scripts
unofficial names
morphology
cultural scripts
Abstract
The article presents the category of current names which are different from official forms of names, for example, not: Maria, but Marysia, Maryla, Mania…. These forms are used today in everyday communication and gradually replace official forms, even in the public sphere. There is a morphological pattern for the structure of these names in Polish which differs in masculine and feminine names. They should have only two syllables and they should not have soft consonants, such as ś, ź, ć, ń.
References
Biolik, M. (2016). Słowotwórstwo antroponimów nieoficjalnych. Olsztyn: Wyd. UWM.
Bubak, J. (1993). Księga naszych imion. Wrocław [itd.]: Ossolineum.
Kucała, M. (1996). Franciszek i inne imiona na -ek. Język Polski, LXXVI, s. 248–253.
Łysakowski, T. (2005). Wpływowe osoby. Gramatyka i perswazja. Warszawa: Academica — Wyd. SWPS.
Malec, M. (2001), Imię w polskiej antroponimii i kulturze, Kraków: DWN.
Mańczak-Wohlfeld, E. (1993). Uwagi o wpływie języka angielskiego na polszczyznę końca XX w., Język Polski, LXXIII, s. 279–281.
Pleskalová, J. (1998). Tvoření nejstarších českých osobních jmen. Brno: Masarykova univerzita.
Przybylska, R. (2007). Obiegowe formy imion — chaos czy system? W: E. Błachowicz, J. Lizak (red.), Literatura i język wczoraj i dziś. Rzeszów: Wyd. URz, s. 97–103.
Umińska-Tytoń, E. (1986). Sposoby tworzenia form pochodnych od imion chrzestnych. Onomastica, XXXI, s. 87–114.
Wierzbicka, A. (1999a). Prototypy w semantyce i pragmatyce. Eksplikowanie znaczeń wyrażających postawy uczuciowe, W: J. Bartmiński (red.), Język — umysł — kultura. Warszawa, s. 49–82.
Wierzbicka, A. (1999b). Emocje. Język i „skrypty kulturowe”. W: J. Bartmiński (red.), Język — umysł — kultura, red. J. Bartmiński. Warszawa, s. 163–188.
Wróbel, H. (1973). Schematy słowotwórcze polskich hipokorystyków. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego, 35. Katowice, s. 27–48.
Bubak, J. (1993). Księga naszych imion. Wrocław [itd.]: Ossolineum.
Kucała, M. (1996). Franciszek i inne imiona na -ek. Język Polski, LXXVI, s. 248–253.
Łysakowski, T. (2005). Wpływowe osoby. Gramatyka i perswazja. Warszawa: Academica — Wyd. SWPS.
Malec, M. (2001), Imię w polskiej antroponimii i kulturze, Kraków: DWN.
Mańczak-Wohlfeld, E. (1993). Uwagi o wpływie języka angielskiego na polszczyznę końca XX w., Język Polski, LXXIII, s. 279–281.
Pleskalová, J. (1998). Tvoření nejstarších českých osobních jmen. Brno: Masarykova univerzita.
Przybylska, R. (2007). Obiegowe formy imion — chaos czy system? W: E. Błachowicz, J. Lizak (red.), Literatura i język wczoraj i dziś. Rzeszów: Wyd. URz, s. 97–103.
Umińska-Tytoń, E. (1986). Sposoby tworzenia form pochodnych od imion chrzestnych. Onomastica, XXXI, s. 87–114.
Wierzbicka, A. (1999a). Prototypy w semantyce i pragmatyce. Eksplikowanie znaczeń wyrażających postawy uczuciowe, W: J. Bartmiński (red.), Język — umysł — kultura. Warszawa, s. 49–82.
Wierzbicka, A. (1999b). Emocje. Język i „skrypty kulturowe”. W: J. Bartmiński (red.), Język — umysł — kultura, red. J. Bartmiński. Warszawa, s. 163–188.
Wróbel, H. (1973). Schematy słowotwórcze polskich hipokorystyków. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego, 35. Katowice, s. 27–48.