Abstract
The aim of the article is to analyse the basic functions of proper names. Their main function is the identifying function. Less common are the expressive and impressive functions of proper names.
References
Biolik, M. (1983). Przezwiska i przydomki ludności wiejskiej (na przykładzie wsi Andrzejki w woj. łomżyńskim), Onomastica, XXVIII, s. 165–180.
Breza, E. (1998). Nazwy obiektów i instytucji związanych z nowoczesną cywilizacją (chrematonimy). W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne. Encyklopedia. Kraków–Warszawa: Wyd. IJP PAN–TNW, s. 343–361.
Bubak, J. (1998). Zoonimy — nazwy zwierząt. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 329–341.
Cieślikowa, A. (1998a). Przezwiska. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 119–133.
Cieślikowa, A. (1998b). Pseudonimy. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 135–142.
Cieślikowa, A. (1998c). Przezwiska zbiorowe i przydomki. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 177–180.
Dunaj, B. (2006). Formy derywowane od nazwisk i ich miejsce we współczesnym systemie antroponimicznym polszczyzny. W: K. Rymut i in. (red.), Munuscula linguistica in honorem Alexandrae Cieślikowa oblata, Kraków: Wyd. IJP PAN, s. 181–186.
Dunaj, B., Mycawka, M. (2012). Kilka uwag o klasyfikacjach nazw własnych. W: I. Łuc, M. Pogłódek (red.), W komunikacyjnej przestrzeni nazw własnych i pospolitych. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Robertowi Mrózkowi, Katowice: Wyd. UŚ, s. 165–175.
Gala, S. (1979). Słowotwórstwo nazwisk i przezwisk ludności byłego powiatu piotrkowskiego. [Praca doktorska napisana pod kier. prof. dra K. Dejny]. Studia Językoznawcze. Streszczenia prac doktorskich, IV, Wrocław, s. 43–87.
Gałkowski, A. (2011). Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim, francuskim, Łódź: Wyd. UŁ.
Gałkowski, A. (2012). Propozycje a rozstrzygnięcia terminologiczno-pojęciowe dotyczące chrematonimii. W: I. Łuc, M. Pogłódek (red.), W komunikacyjnej przestrzeni nazw…, s. 187–200.
Handke, K. (1998). Nazewnictwo miejskie. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 283–307.
Hołda, M. (2009). Pseudonimy tajnych współpracowników UB, SB — analiza lingwistyczna. Język Polski, LXXXIX, s. 308–321.
Kaleta, Z. (1998). Teoria nazw własnych. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 15–36.
Kamińska, M. (1958). Nazwiska i przezwiska ludności wiejskiej w Łowickiem. Onomastica, IV, s. 79–120.
Karaś, M. (1976). Imię, nazwisko, przezwisko = nazwa osobowa w polszczyźnie. Onomastica, XXI, s. 19–40.
Kosyl, C. (1993a). Nazwy osobowe. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, 2. Wrocław: Wiedza o Kulturze, s. 423–437.
Kosyl, C. (1993b). Chrematonimy. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski…, s. 439–444.
Kowalik-Kaleta, Z. (1982). Miejsce kategorii nazw mieszkańców (Polanin, Francuz, warszawiak) oraz etnonimów (Wiślanie, Litwini) w systemie językowym. Onomastica, XXVII, s. 39–54.
Łobodzińska, R., Tomczak, L. (1988). Współczesne przezwiska polskie. Analiza formalna i znaczeniowa. Warszawa: PWN.
Malec, M. (1998a). Imiona. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 97–118.
Malec, M. (1998b). Etnonimy. Nazwy narodowości. Nazwy mieszkańców, W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 181–188.
Polański, K. (red.). (1993). Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Ossolineum.
Przybylska, R. (2007). Obiegowe formy imion — chaos czy system? W: E. Błachowicz, J. Lizak (red.), Literatura i język wczoraj i dziś. Rzeszów: Wyd. URz, s. 95–103.
Rzetelska-Feleszko, E. (1993). Nazwy własne. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski…, s. 397–402.
Stanecka-Tyralska, B. (1972). Przezwiska ludności Jeżowa w powiecie brzezińskim. Rozprawy Komisji Językowej ŁTN, XVIII, s. 175–193.
Starzykiewicz, A. (2016). Określenia przezwiskowe polskich celebrytów. Język Polski, XCVI, s. 73–88.
Strutyński, J. (1996). Urbozoonimia polska. Kraków: Tomasz Strutyński.
Umińska-Tytoń, E. (1986). Sposoby tworzenia form pochodnych od imion chrzestnych. Onomastica, XXXI, s. 87–113.
Umińska-Tytoń, E. (1984). Formy pochodne imion derywowane sufiksalnie (na przykładzie imion łódzkich). W: Studia Językoznawcze. Streszczenia prac doktorskich, X, s. 107–155.
Wróbel, H. (1973). Schematy słowotwórcze polskich hipokorystyków. Prace Naukowe UŚ. Prace Językoznawcze, 2, s. 27–48.
Breza, E. (1998). Nazwy obiektów i instytucji związanych z nowoczesną cywilizacją (chrematonimy). W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne. Encyklopedia. Kraków–Warszawa: Wyd. IJP PAN–TNW, s. 343–361.
Bubak, J. (1998). Zoonimy — nazwy zwierząt. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 329–341.
Cieślikowa, A. (1998a). Przezwiska. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 119–133.
Cieślikowa, A. (1998b). Pseudonimy. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 135–142.
Cieślikowa, A. (1998c). Przezwiska zbiorowe i przydomki. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 177–180.
Dunaj, B. (2006). Formy derywowane od nazwisk i ich miejsce we współczesnym systemie antroponimicznym polszczyzny. W: K. Rymut i in. (red.), Munuscula linguistica in honorem Alexandrae Cieślikowa oblata, Kraków: Wyd. IJP PAN, s. 181–186.
Dunaj, B., Mycawka, M. (2012). Kilka uwag o klasyfikacjach nazw własnych. W: I. Łuc, M. Pogłódek (red.), W komunikacyjnej przestrzeni nazw własnych i pospolitych. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Robertowi Mrózkowi, Katowice: Wyd. UŚ, s. 165–175.
Gala, S. (1979). Słowotwórstwo nazwisk i przezwisk ludności byłego powiatu piotrkowskiego. [Praca doktorska napisana pod kier. prof. dra K. Dejny]. Studia Językoznawcze. Streszczenia prac doktorskich, IV, Wrocław, s. 43–87.
Gałkowski, A. (2011). Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim, francuskim, Łódź: Wyd. UŁ.
Gałkowski, A. (2012). Propozycje a rozstrzygnięcia terminologiczno-pojęciowe dotyczące chrematonimii. W: I. Łuc, M. Pogłódek (red.), W komunikacyjnej przestrzeni nazw…, s. 187–200.
Handke, K. (1998). Nazewnictwo miejskie. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 283–307.
Hołda, M. (2009). Pseudonimy tajnych współpracowników UB, SB — analiza lingwistyczna. Język Polski, LXXXIX, s. 308–321.
Kaleta, Z. (1998). Teoria nazw własnych. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 15–36.
Kamińska, M. (1958). Nazwiska i przezwiska ludności wiejskiej w Łowickiem. Onomastica, IV, s. 79–120.
Karaś, M. (1976). Imię, nazwisko, przezwisko = nazwa osobowa w polszczyźnie. Onomastica, XXI, s. 19–40.
Kosyl, C. (1993a). Nazwy osobowe. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, 2. Wrocław: Wiedza o Kulturze, s. 423–437.
Kosyl, C. (1993b). Chrematonimy. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski…, s. 439–444.
Kowalik-Kaleta, Z. (1982). Miejsce kategorii nazw mieszkańców (Polanin, Francuz, warszawiak) oraz etnonimów (Wiślanie, Litwini) w systemie językowym. Onomastica, XXVII, s. 39–54.
Łobodzińska, R., Tomczak, L. (1988). Współczesne przezwiska polskie. Analiza formalna i znaczeniowa. Warszawa: PWN.
Malec, M. (1998a). Imiona. W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 97–118.
Malec, M. (1998b). Etnonimy. Nazwy narodowości. Nazwy mieszkańców, W: E. Rzetelska-Feleszko (red.), Polskie nazwy własne…, s. 181–188.
Polański, K. (red.). (1993). Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Ossolineum.
Przybylska, R. (2007). Obiegowe formy imion — chaos czy system? W: E. Błachowicz, J. Lizak (red.), Literatura i język wczoraj i dziś. Rzeszów: Wyd. URz, s. 95–103.
Rzetelska-Feleszko, E. (1993). Nazwy własne. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski…, s. 397–402.
Stanecka-Tyralska, B. (1972). Przezwiska ludności Jeżowa w powiecie brzezińskim. Rozprawy Komisji Językowej ŁTN, XVIII, s. 175–193.
Starzykiewicz, A. (2016). Określenia przezwiskowe polskich celebrytów. Język Polski, XCVI, s. 73–88.
Strutyński, J. (1996). Urbozoonimia polska. Kraków: Tomasz Strutyński.
Umińska-Tytoń, E. (1986). Sposoby tworzenia form pochodnych od imion chrzestnych. Onomastica, XXXI, s. 87–113.
Umińska-Tytoń, E. (1984). Formy pochodne imion derywowane sufiksalnie (na przykładzie imion łódzkich). W: Studia Językoznawcze. Streszczenia prac doktorskich, X, s. 107–155.
Wróbel, H. (1973). Schematy słowotwórcze polskich hipokorystyków. Prace Naukowe UŚ. Prace Językoznawcze, 2, s. 27–48.