Abstract
The article presents the names bestowed on Polish children in Lithuania after 1990, a topic which merited little scholarly attention to date. First, by way of introduction, the specific Lithuanised written forms of these names are described and compared with their standard Polish and Lithuanian equivalents. The naming trends are then analysed on the basis of three sets of data: the top ten male and female names among Lithuanian Poles (as compared with those in Lithuania and in Poland) in the years 1991, 2000, 2010 and 2013; the names of 1284 students, all born after 1990, from fifteen Polish-language schools in Lithuania; finally, the names given in the years 1991–2011 to children in the municipality of Salčininkai (Soleczniki), where the percentage of Poles is the highest in Lithuania. Interviews with members of the Polish minority in Lithuania, focusing on naming issues, have also been used for fact-finding. The research shows that the name choices of Poles in Lithuania are becoming increasingly different from those in Poland, yet not exactly convergent with Lithuanian trends. Poles almost never use names of Lithuanian origin and prefer instead simple names, not necessarily of Polish origin, that look in writing almost the same in Polish and in Lithuanian. Especially striking among these are Germanic names, such as Edward, Ernest, Eryka, Greta, never particularly popular in Poland.References
Geben, K. (2003). Świadomość i kompetencja językowa a warstwy leksykalne w idiolektach mło- dzieży polskiego pochodzenia na Wileńszczyźnie. Warszawa: Elipsa.
Grzenia, J. (2002). Nasze imiona. Warszawa: Świat Książki–Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media.
Kabzińska, I. (2009). Między pragnieniem ideału a rzeczywistością. Polacy na Litwie, Białorusi i Ukrainie w okresie transformacji systemowej przełomu XX i XXI stulecia. Warszawa: Zakład Wydawniczy Letter Quality.
Kardis, D. (2007). Najpopularniejsze imiona Polaków wileńskich, urodzonych w latach 1945−1999 w porównaniu z imiennictwem w Polsce. Prace Filologiczne, 52, s. 141–154.
Kuzavinis, K., Savukynas, B. (2009). Lietuvių vardų kilmės žodynas. [Słownik etymologicz- ny imion litewskich]. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas.
Lietuvos lenkų pavardžių ir vardų rašymo Lietuvos Respublikos piliečio pase taisyklės [Zasady pisowni nazwisk i imion Polaków na Litwie w dokumentach tożsamości obywateli Republiki Litwy] (1991), www.vlkk.lt/lit/nutarimai/svetimvardziai/lenku-kalbos.html (dostęp: 19 X 2014).
Malec, M. (2001). Imię w polskiej antroponimii i kulturze. Kraków: DWN.
Mikulewicz, I. (2006). Kalendarz niejedno ma imię, Najczęściej nadawane imiona. Tygodnik Wileńszczyzny, 51, 21–27 XII.
Nowicka, E. (2000). Polacy czy cudzoziemcy? Polacy za wschodnią granicą. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
Pieszko, A. (2013). Tano, Juna czy może Jan lub Basia? Kurier Wileński, 151, 10–12 VIII.
Radczenko, A. (2013). Na Facebooku i na cmentarzu. Zniekształcone nazwiska na własne życze- nie? Delfi, 16 IV, http://pl.delfi.lt/aktualia/litwa/na-facebooku-i-na-cmentarzu.d?id=61156313 (dostęp: 22 XII 2014).
Rudnicka-Fira, E., Skudrzykowa, A. (1996). O imionach Polaków na Grodzieńszczyźnie. W: E. Wolnicz-Pawłowska, J. Duma (red.), Antroponimia słowiańska. Materiały z IX Ogólno- polskiej Konferencji Onomastycznej, Warszawa 6–8 IX 1994. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, s. 271–277.
Runiewicz-Jasińska, R. (2005). Polityka oświatowa państw nadbałtyckich (Litwy, Łotwy, Estonii). Toruń: Wyd. Adam Marszałek.
Szcześniak, K. (2004). Imiona urzędowe oraz domowe studentów grodzieńskiej polonisty- ki i osób im najbliższych. W: S. Musijenko i in. (red.), Droga ku wzajemności. Materiały X Międzynarodowej Konferencji Naukowej (Grodno–Mir, 24–25 października 2002 r.). Grodno: GAUPP, s. 30–41.
„W” na Litwie jednak zgodne z prawem (2012). Europejska Fundacja Praw Człowieka, 28 XII, www.efhr.eu/2012/12/28/w-na-litwie-jednak-zgodne-z-prawem/
Grzenia, J. (2002). Nasze imiona. Warszawa: Świat Książki–Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media.
Kabzińska, I. (2009). Między pragnieniem ideału a rzeczywistością. Polacy na Litwie, Białorusi i Ukrainie w okresie transformacji systemowej przełomu XX i XXI stulecia. Warszawa: Zakład Wydawniczy Letter Quality.
Kardis, D. (2007). Najpopularniejsze imiona Polaków wileńskich, urodzonych w latach 1945−1999 w porównaniu z imiennictwem w Polsce. Prace Filologiczne, 52, s. 141–154.
Kuzavinis, K., Savukynas, B. (2009). Lietuvių vardų kilmės žodynas. [Słownik etymologicz- ny imion litewskich]. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas.
Lietuvos lenkų pavardžių ir vardų rašymo Lietuvos Respublikos piliečio pase taisyklės [Zasady pisowni nazwisk i imion Polaków na Litwie w dokumentach tożsamości obywateli Republiki Litwy] (1991), www.vlkk.lt/lit/nutarimai/svetimvardziai/lenku-kalbos.html (dostęp: 19 X 2014).
Malec, M. (2001). Imię w polskiej antroponimii i kulturze. Kraków: DWN.
Mikulewicz, I. (2006). Kalendarz niejedno ma imię, Najczęściej nadawane imiona. Tygodnik Wileńszczyzny, 51, 21–27 XII.
Nowicka, E. (2000). Polacy czy cudzoziemcy? Polacy za wschodnią granicą. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
Pieszko, A. (2013). Tano, Juna czy może Jan lub Basia? Kurier Wileński, 151, 10–12 VIII.
Radczenko, A. (2013). Na Facebooku i na cmentarzu. Zniekształcone nazwiska na własne życze- nie? Delfi, 16 IV, http://pl.delfi.lt/aktualia/litwa/na-facebooku-i-na-cmentarzu.d?id=61156313 (dostęp: 22 XII 2014).
Rudnicka-Fira, E., Skudrzykowa, A. (1996). O imionach Polaków na Grodzieńszczyźnie. W: E. Wolnicz-Pawłowska, J. Duma (red.), Antroponimia słowiańska. Materiały z IX Ogólno- polskiej Konferencji Onomastycznej, Warszawa 6–8 IX 1994. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, s. 271–277.
Runiewicz-Jasińska, R. (2005). Polityka oświatowa państw nadbałtyckich (Litwy, Łotwy, Estonii). Toruń: Wyd. Adam Marszałek.
Szcześniak, K. (2004). Imiona urzędowe oraz domowe studentów grodzieńskiej polonisty- ki i osób im najbliższych. W: S. Musijenko i in. (red.), Droga ku wzajemności. Materiały X Międzynarodowej Konferencji Naukowej (Grodno–Mir, 24–25 października 2002 r.). Grodno: GAUPP, s. 30–41.
„W” na Litwie jednak zgodne z prawem (2012). Europejska Fundacja Praw Człowieka, 28 XII, www.efhr.eu/2012/12/28/w-na-litwie-jednak-zgodne-z-prawem/