Keywords
oikonym
anthroponym
place names’ functions
collective symbol
collective memory
anthroponym
place names’ functions
collective symbol
collective memory
Abstract
The article focuses on Russian place names motivated by personal names. The anthropogenic character of the cultural and social phenomenon that is a city is reflected in them in a very special way. The aim of the article is to take a look at the functions served by place names as language signs, as well as cultural collective symbols, instruments of communal identification of group representations, and vehicles of collective memory. The analysis provided shows that throughout history, the users of Russian language moved from place name-giving based on realistic meaning (localization, orientation and possessive functions) to their extensive usage for pragmatic purposes (ideological function). However, Russian oikonyms, especially the constructions based on anthroponyms presented here, seem to enduringly remain the signs stabilizing (cumulative function) and creating (performative function) a socio-topographic space.References
Bazylow, L. (1985). Historia Rosji. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Zakład Naro- dowy im. Ossolińskich.
Buczyński, M. (1997). Pamiątkowe nazwy miejscowe w językach słowiańskich. Przyg. do dru- ku S. Warchoł. Lublin: Wyd. UMCS.
Dаhin, А. V. (2006). Gorod kak mesto pamâtovaniâ. Gumanitarnaâ geografiâ. Аl’manah, 4, http:// cyberleninka.ru/article/n/gorod-kak-mesto-pamyatovaniya (dostęp: 19 IX 2014).
Duličenko, А. D. (1995). Russkij âzyk konca ХХ stoletiâ: nekotorye tendencii razvitiâ. Przegląd Rusycystyczny, z. 3–4, s. 189–204.
Eliade, M. (1992). Okultyzm, czary, mody kulturalne. Eseje. Przeł. I. Kania. Kraków: Oficyna Literacka.
Fleischer, M. (2002). Konstrukcja rzeczywistości. Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocław- skiego.
Kłoczowski, J. (1984). Europa słowiańska w XIV–XV wieku. Warszawa: PIW. K u l a, M. (2002). Nośniki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo DiG.
Lefebvre, H. (1991). The Production of Space. Transl. by D. Michelson-Smith. Oxford–Cambridge: Blackwell.
Malec, M. (2003). Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.
Miklosich, F. (1864). Die Bildung der Ortsnamen aus Personennamen im Slavischen. Denkschriften der Philosophisch-historischen Klasse der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, 14. Wien: Gerold.
Miodyński, L. (2013). Wyobrażenie miejsca w symbolice kolektywnej — konteksty metodolo- giczne, kulturowe i literackie. W: B. Zieliński (red.), Przestrzenne kody tekstów i narracyjne kody przestrzeni. Poznań: Wyd. Naukowe UAM, s. 77–96.
Nikonov, V. А. (1959). Gеоgrafiâ russkih suffiksov. Onomastica, V, s. 321–345.
Rospond, S. (1972). Struktura i stratigrafiâ drevnerusskih toponimov. W: А. V. Superanskaâ (red.), Vоstočnoslavânskaâ onomastika. Моskva: Nauka, s. 9–89.
Rutkiewicz-Hanczewska, M. (2013). Genologia onimiczna. Nazwa własna w płaszczyźnie motywacyjno-komunikatywnej. Poznań: Wyd. Poznańskie.
Serczyk, W. A. (1977). Piotr I Wielki. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Serczyk, W. A. (1983). Katarzyna II — carowa Rosji. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Sosnowski, J. (2002). Toponimia rosyjska XVI wieku. Nazwy wsi. Łódź: Wyd. UŁ. S u p e r a n s k a â, А. V. (1973). Оbŝaâ teoriâ imeni sobstvennogo. Мoskva: Nauka.
Superanskaâ, А. V. (2003). Nazvaniâ dereven’ i gorodov (ojkonimiâ). W: E. Rzetelska-Feleszko, Cieślikowa, A., Duma, J. (red.), Słowiańska onomastyka. Encyklopedia. T. II. Warszawa–Kraków: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 44–55.
Тihomirov, М. N. (1956). Drevnerusskie goroda. Моskva: Gosudarstvennoe izdatel’stvo politi- českoj literatury.
Toporow, W. (2000). Miasto i mit. Wybór, przekł. i wstęp B. Żyłko. Gdańsk: Słowo/obraz tery- toria.
Ûškov, S. V. (1939). Očerki po istorii feodalizma v Kievskoj Rusi. Моskva–Lеningrad: Izdatel’stvo Akademii nauk SSSR.
Wallis, A. (1990). Socjologia przestrzeni. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.
Wolnicz-Pawłowska, E. (2006). Pamięć przeszłości, projekcja przyszłości w nazwach włas- nych. W: S. Gala (red.), Diachronia w badaniach nad językiem i w dydaktyce szkoły wyższej. Łódź: ŁTN, s. 363–374.
Żyłko, B. (2000). Wstęp tłumacza. Miasto jako przedmiot badań semiotyki kultury. W: W. To- porow, Miasto i mit. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, s. 5–30.
Buczyński, M. (1997). Pamiątkowe nazwy miejscowe w językach słowiańskich. Przyg. do dru- ku S. Warchoł. Lublin: Wyd. UMCS.
Dаhin, А. V. (2006). Gorod kak mesto pamâtovaniâ. Gumanitarnaâ geografiâ. Аl’manah, 4, http:// cyberleninka.ru/article/n/gorod-kak-mesto-pamyatovaniya (dostęp: 19 IX 2014).
Duličenko, А. D. (1995). Russkij âzyk konca ХХ stoletiâ: nekotorye tendencii razvitiâ. Przegląd Rusycystyczny, z. 3–4, s. 189–204.
Eliade, M. (1992). Okultyzm, czary, mody kulturalne. Eseje. Przeł. I. Kania. Kraków: Oficyna Literacka.
Fleischer, M. (2002). Konstrukcja rzeczywistości. Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocław- skiego.
Kłoczowski, J. (1984). Europa słowiańska w XIV–XV wieku. Warszawa: PIW. K u l a, M. (2002). Nośniki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo DiG.
Lefebvre, H. (1991). The Production of Space. Transl. by D. Michelson-Smith. Oxford–Cambridge: Blackwell.
Malec, M. (2003). Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.
Miklosich, F. (1864). Die Bildung der Ortsnamen aus Personennamen im Slavischen. Denkschriften der Philosophisch-historischen Klasse der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, 14. Wien: Gerold.
Miodyński, L. (2013). Wyobrażenie miejsca w symbolice kolektywnej — konteksty metodolo- giczne, kulturowe i literackie. W: B. Zieliński (red.), Przestrzenne kody tekstów i narracyjne kody przestrzeni. Poznań: Wyd. Naukowe UAM, s. 77–96.
Nikonov, V. А. (1959). Gеоgrafiâ russkih suffiksov. Onomastica, V, s. 321–345.
Rospond, S. (1972). Struktura i stratigrafiâ drevnerusskih toponimov. W: А. V. Superanskaâ (red.), Vоstočnoslavânskaâ onomastika. Моskva: Nauka, s. 9–89.
Rutkiewicz-Hanczewska, M. (2013). Genologia onimiczna. Nazwa własna w płaszczyźnie motywacyjno-komunikatywnej. Poznań: Wyd. Poznańskie.
Serczyk, W. A. (1977). Piotr I Wielki. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Serczyk, W. A. (1983). Katarzyna II — carowa Rosji. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Sosnowski, J. (2002). Toponimia rosyjska XVI wieku. Nazwy wsi. Łódź: Wyd. UŁ. S u p e r a n s k a â, А. V. (1973). Оbŝaâ teoriâ imeni sobstvennogo. Мoskva: Nauka.
Superanskaâ, А. V. (2003). Nazvaniâ dereven’ i gorodov (ojkonimiâ). W: E. Rzetelska-Feleszko, Cieślikowa, A., Duma, J. (red.), Słowiańska onomastyka. Encyklopedia. T. II. Warszawa–Kraków: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 44–55.
Тihomirov, М. N. (1956). Drevnerusskie goroda. Моskva: Gosudarstvennoe izdatel’stvo politi- českoj literatury.
Toporow, W. (2000). Miasto i mit. Wybór, przekł. i wstęp B. Żyłko. Gdańsk: Słowo/obraz tery- toria.
Ûškov, S. V. (1939). Očerki po istorii feodalizma v Kievskoj Rusi. Моskva–Lеningrad: Izdatel’stvo Akademii nauk SSSR.
Wallis, A. (1990). Socjologia przestrzeni. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.
Wolnicz-Pawłowska, E. (2006). Pamięć przeszłości, projekcja przyszłości w nazwach włas- nych. W: S. Gala (red.), Diachronia w badaniach nad językiem i w dydaktyce szkoły wyższej. Łódź: ŁTN, s. 363–374.
Żyłko, B. (2000). Wstęp tłumacza. Miasto jako przedmiot badań semiotyki kultury. W: W. To- porow, Miasto i mit. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, s. 5–30.