Keywords
Modern Greek river names
botanic appellatives
Modern Greek language
Cretan dialect
botanic appellatives
Modern Greek language
Cretan dialect
Abstract
In the paper is discussed as many as 468 Cretan river names, which may derive from the Modern Greek appellatives denoting plants. Floristic names represent 10% of all the modern hydronyms of the island (4666 names). As to the structure of the analyzed floristic names we can distinguish 294 simple names (62,9%), 160 composed names (34,1%) and 14 elliptical names (3%). It is worth emphasizing that 25 floristic river names appeared as early as in the Venetian times (1204–1669). Finally, an exhaustive list of the Modern Greek plant names, which became a basis of deriving numerous Cretan hydronyms, is presented.References
Babiniotis, G. — ΜπαμπινιώτηςΓ. (2002). Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας με σχό- λια για την σωστή χρήση των λέξεων. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας Ε.Π.Ε.
Bärtels, A. (2009). rośliny śródziemnomorskie. Przeł. a. i s. Kłosowscy. warszawa: mUltico oficyna wydawnicza.
Benseler, G.E. (1884). wörterbuch der griechischen Eigennamen. 3. aufl. Braunschweig: druck und Verlag von Friedrich Viewig und sohn.
Bijak, U. (2013). Nazwy wodne dorzecza wisły. Potamonimy odapelatywne. Kraków: IJP PAN. Bilu t, E. (1989). Klasyfikacja semantyczna nazw wodnych. w: K. Rymut (red.), Hydronimia słowiańska. Materiały z IX Konferencji Komisji Onomastyki Słowiańskiej przy Międzynarodowym Komitecie slawistów. Mogilany, 16–18 IX 1986. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 151–166.
Buondelmonti, C. (1981). Descriptio insule crete et liber insularum. cap. XI: Creta, édition cri-tique par M.-A. van Spitael. Heraklion: Association for the Cultural Development of Heraklion.
Brugmann, K. (1913). Griechische Grammatik. Lautlehre, Stammbildungs- und Flexionslehre, Syntax. 4. vermehrte Aufl. Bearb. V. A. Thumb. München: C. H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung.
ChaniotiS, A. (1991). Von Hirten, Kräutersammlern, Epheben und Pilgern: Leben auf den Bergen im Antiken Kreta. Ktema, 16, s. 93–109.
Chaniotis, A. (1996). Die Verträge zwischen kretischen Poleis in der hellenistischen Zeit. Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
DavaraS, C. (1989). Guide to cretan antiquities. Athens: Eptalofos.
Dornseiff, F., Hansen, B. (1978). Reverse-lexicon of Greek Proper-Names. Rückläufiges Wörterbuch der griechischen Eigennamen. Chicago: Ares Publishers inc.
Eijkman, J. C. B. (1929). Bijdrage tot de kennis der Grieksche Toponymie. Amsterdam: H. J. Paris. Faur e, P. (1998). La vita quotidiana a Creta ai tempi di minosse (1500 a.c.). Trad. di R. Pelà. Milano: Fabbri Editori.
Georgiev, V.I. (1958). Die altgriechischen Flussnamen. w: Izsledovaniâ v čest na akad. Dimităr Dečev po slučaj 80-godišninata mu (s. 3–48). Sofia: Bălgarska akademiâ na Naukite.
Georgiev, V.I. (1959). Die Herkunft der Namen der grössten Flüsse der Balkanhalbinsel und ihre Bedeutung zur Ethnogenese der Balkanvölker. Linguistique Balkanique, I, s. 5–27.
Ikonomu, M. Ch. — Οικονόμου, Μ.Χ. (1984). Γραμματική της αρχαίας ελληνικής. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.
Kaczyńska, E. (1999). Oronimia kreteńska w twórczości Kallimacha z Cyreny. Onomastica, XLIV, s. 5–28.
Kaczyńska, E. (2003). Kreteńskie święto Theodaisia w Ajtiach Kallimacha z Cyreny. Collectanea Philologica, V, s. 65–73.
Kaczyńska, E. (2014). Kreteńskie nazwy wodne pochodne od terminów hydrograficznych. Onomastica, LVIII, s. 193–209.
Kiranudhis, P. — Κυρανούδης, Π. (2009). Μορφολογία των τουρκικών δανείων της ελληνι- κής γλώσσας. Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.
NasińskA, M. (1972). Zestawienia bliźniacze jako nazwy botaniczne i zoologiczne. Język Polski, LII, s. 200–207.
Pospiszylowa, A. (1990). Toponimia południowej Warmii. Nazwy terenowe. Olsztyn: Wyd. WSP w Olsztynie.
Press, L. (1972). Życie codzienne na Krecie w państwie króla Minosa. Warszawa: PIW.
Rackham, O., Moody, J. (2004). Η δημιουργία του κρητικού τοπίου [the making of the cretan landscape]. Αποδόση στα ελληνικά — Κ. Σμπόνιας. Επιστημονική επιμελεία — Α. Χανιώτης. Ηράκλειο: Πανεπιστμιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Rieger, J. (1969). Nazwy wodne dorzecza Sanu. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Rieger, J., Wolnicz-Pawłowska, E. (1975). Nazwy rzeczne w dorzeczu Warty. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Schwyzer, E. (1939). Griechische Grammatik. Bd. 1: Allgemeiner Teil. Lautlehre. Wortbildung. Flexion. münchen: C. H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung.
Sfikas, G.—Σφήκας, Γ. (1999). Αγριολούλουδα της Κρήτης. Αθήνα: Efstathiadis Group.
Sfikas, G.—Σφήκας, Γ. (2000). Δέντρα και θάμνοι της Ελλάδας. Αθήνα: Efstathiadis Group.
Simeonidhis, Ch. P. — ΣυμεωνίδηςΧ.Π. (2010). Ετυμολογικό λεξικό των νεοελληνικών οικωνυμίων. t. 1–2. Λευκωσία–Θεσσαλονίκη: Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου.
Simeonidhis, Ch. P. — ΣυμεωνίδηςΧ.Π. (2015). Εισαγωγή στην ελληνική ονοματολογία. Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.
Spanakis, S. G. (1969). Η έκθεση του Γενικού Προβλεπτή της Κρήτης, iseppo civran του 1639. Μεταφρ. Σ. Γ. Σπανάκης. Κρητικά Χρονικά, XXi, s. 365–458.
Spanakis, S. G. — Σπανάκης, Σ.Γ. (1984). Συμβολή στην ιστορία του Λασιθίου κατά τη Βενετοκρατεία. Ηράκλειο Κρήτης: Εκδόσεις «Σφακιανός».
Spanakis, S. G. — Σπανάκης, Σ.Γ. (1988). Ο τοπωνυμικός πλούτος της Κρήτης. Ονόματα, Xii, s. 517–519.
Spanakis, S. G. — Σπανάκης, Σ.Γ. (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων. t. 2. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης.
Stachowski, M. (2007). Gramatyka języka tureckiego w zarysie. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Szulowska, w., Wolnicz-Pawłowska, E. (2001). Nazwy wód w Polsce. cz. 1: Układ alfa- betyczny. Warszawa: Wyd. Naukowe Semper.
Tischler, J. (1977). Kleinasiatische Hydronymie. Semantische und morphologische Analyse der griechischen Gewässernamen. Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag.
Wolnicz-Pawłowska, E. (2013). O nazwach wodnych w Polsce. Warszawa: Wyd. DiG.
Zacharis, A. S. — Ζαχάρης, Α.Σ. (1977). Τα δάση της Κρήτης: από την αρχαιότητα έως σήμε- ρον. Αθήνα: Αυτοτελείς Εκδόσεις της Υπηρεσίας Δασικών Εφαρμογών & Εκπαιδεύσεως.
Zacharis, A. S. — Ζαχάρης, Α.Σ. (2007a). Δασικό οικολογικό λεξικό. Ονομασίες και πληροφορίες στην αρχαία Ελλάδα. Αθήνα: Εκδόσεις Δωρικός.
Zacharis, A. S. — Ζαχάρης, Α.Σ. (2007b). Τα καμένα δάση της Κρήτης. Κρητικό Πανόραμα XXiii, s. 34–45.
Bärtels, A. (2009). rośliny śródziemnomorskie. Przeł. a. i s. Kłosowscy. warszawa: mUltico oficyna wydawnicza.
Benseler, G.E. (1884). wörterbuch der griechischen Eigennamen. 3. aufl. Braunschweig: druck und Verlag von Friedrich Viewig und sohn.
Bijak, U. (2013). Nazwy wodne dorzecza wisły. Potamonimy odapelatywne. Kraków: IJP PAN. Bilu t, E. (1989). Klasyfikacja semantyczna nazw wodnych. w: K. Rymut (red.), Hydronimia słowiańska. Materiały z IX Konferencji Komisji Onomastyki Słowiańskiej przy Międzynarodowym Komitecie slawistów. Mogilany, 16–18 IX 1986. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 151–166.
Buondelmonti, C. (1981). Descriptio insule crete et liber insularum. cap. XI: Creta, édition cri-tique par M.-A. van Spitael. Heraklion: Association for the Cultural Development of Heraklion.
Brugmann, K. (1913). Griechische Grammatik. Lautlehre, Stammbildungs- und Flexionslehre, Syntax. 4. vermehrte Aufl. Bearb. V. A. Thumb. München: C. H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung.
ChaniotiS, A. (1991). Von Hirten, Kräutersammlern, Epheben und Pilgern: Leben auf den Bergen im Antiken Kreta. Ktema, 16, s. 93–109.
Chaniotis, A. (1996). Die Verträge zwischen kretischen Poleis in der hellenistischen Zeit. Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
DavaraS, C. (1989). Guide to cretan antiquities. Athens: Eptalofos.
Dornseiff, F., Hansen, B. (1978). Reverse-lexicon of Greek Proper-Names. Rückläufiges Wörterbuch der griechischen Eigennamen. Chicago: Ares Publishers inc.
Eijkman, J. C. B. (1929). Bijdrage tot de kennis der Grieksche Toponymie. Amsterdam: H. J. Paris. Faur e, P. (1998). La vita quotidiana a Creta ai tempi di minosse (1500 a.c.). Trad. di R. Pelà. Milano: Fabbri Editori.
Georgiev, V.I. (1958). Die altgriechischen Flussnamen. w: Izsledovaniâ v čest na akad. Dimităr Dečev po slučaj 80-godišninata mu (s. 3–48). Sofia: Bălgarska akademiâ na Naukite.
Georgiev, V.I. (1959). Die Herkunft der Namen der grössten Flüsse der Balkanhalbinsel und ihre Bedeutung zur Ethnogenese der Balkanvölker. Linguistique Balkanique, I, s. 5–27.
Ikonomu, M. Ch. — Οικονόμου, Μ.Χ. (1984). Γραμματική της αρχαίας ελληνικής. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.
Kaczyńska, E. (1999). Oronimia kreteńska w twórczości Kallimacha z Cyreny. Onomastica, XLIV, s. 5–28.
Kaczyńska, E. (2003). Kreteńskie święto Theodaisia w Ajtiach Kallimacha z Cyreny. Collectanea Philologica, V, s. 65–73.
Kaczyńska, E. (2014). Kreteńskie nazwy wodne pochodne od terminów hydrograficznych. Onomastica, LVIII, s. 193–209.
Kiranudhis, P. — Κυρανούδης, Π. (2009). Μορφολογία των τουρκικών δανείων της ελληνι- κής γλώσσας. Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.
NasińskA, M. (1972). Zestawienia bliźniacze jako nazwy botaniczne i zoologiczne. Język Polski, LII, s. 200–207.
Pospiszylowa, A. (1990). Toponimia południowej Warmii. Nazwy terenowe. Olsztyn: Wyd. WSP w Olsztynie.
Press, L. (1972). Życie codzienne na Krecie w państwie króla Minosa. Warszawa: PIW.
Rackham, O., Moody, J. (2004). Η δημιουργία του κρητικού τοπίου [the making of the cretan landscape]. Αποδόση στα ελληνικά — Κ. Σμπόνιας. Επιστημονική επιμελεία — Α. Χανιώτης. Ηράκλειο: Πανεπιστμιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Rieger, J. (1969). Nazwy wodne dorzecza Sanu. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Rieger, J., Wolnicz-Pawłowska, E. (1975). Nazwy rzeczne w dorzeczu Warty. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Schwyzer, E. (1939). Griechische Grammatik. Bd. 1: Allgemeiner Teil. Lautlehre. Wortbildung. Flexion. münchen: C. H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung.
Sfikas, G.—Σφήκας, Γ. (1999). Αγριολούλουδα της Κρήτης. Αθήνα: Efstathiadis Group.
Sfikas, G.—Σφήκας, Γ. (2000). Δέντρα και θάμνοι της Ελλάδας. Αθήνα: Efstathiadis Group.
Simeonidhis, Ch. P. — ΣυμεωνίδηςΧ.Π. (2010). Ετυμολογικό λεξικό των νεοελληνικών οικωνυμίων. t. 1–2. Λευκωσία–Θεσσαλονίκη: Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου.
Simeonidhis, Ch. P. — ΣυμεωνίδηςΧ.Π. (2015). Εισαγωγή στην ελληνική ονοματολογία. Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.
Spanakis, S. G. (1969). Η έκθεση του Γενικού Προβλεπτή της Κρήτης, iseppo civran του 1639. Μεταφρ. Σ. Γ. Σπανάκης. Κρητικά Χρονικά, XXi, s. 365–458.
Spanakis, S. G. — Σπανάκης, Σ.Γ. (1984). Συμβολή στην ιστορία του Λασιθίου κατά τη Βενετοκρατεία. Ηράκλειο Κρήτης: Εκδόσεις «Σφακιανός».
Spanakis, S. G. — Σπανάκης, Σ.Γ. (1988). Ο τοπωνυμικός πλούτος της Κρήτης. Ονόματα, Xii, s. 517–519.
Spanakis, S. G. — Σπανάκης, Σ.Γ. (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων. t. 2. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης.
Stachowski, M. (2007). Gramatyka języka tureckiego w zarysie. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Szulowska, w., Wolnicz-Pawłowska, E. (2001). Nazwy wód w Polsce. cz. 1: Układ alfa- betyczny. Warszawa: Wyd. Naukowe Semper.
Tischler, J. (1977). Kleinasiatische Hydronymie. Semantische und morphologische Analyse der griechischen Gewässernamen. Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag.
Wolnicz-Pawłowska, E. (2013). O nazwach wodnych w Polsce. Warszawa: Wyd. DiG.
Zacharis, A. S. — Ζαχάρης, Α.Σ. (1977). Τα δάση της Κρήτης: από την αρχαιότητα έως σήμε- ρον. Αθήνα: Αυτοτελείς Εκδόσεις της Υπηρεσίας Δασικών Εφαρμογών & Εκπαιδεύσεως.
Zacharis, A. S. — Ζαχάρης, Α.Σ. (2007a). Δασικό οικολογικό λεξικό. Ονομασίες και πληροφορίες στην αρχαία Ελλάδα. Αθήνα: Εκδόσεις Δωρικός.
Zacharis, A. S. — Ζαχάρης, Α.Σ. (2007b). Τα καμένα δάση της Κρήτης. Κρητικό Πανόραμα XXiii, s. 34–45.