Keywords
Paweł Swoboda
Szywra
Szywra
Abstract
Comment on Paweł Swoboda's article "Hydronim Szywra — efekt polsko-niemieckich kontaktów językowych".
References
Anikin, A. E. (2000). Ètimologičeskij slovarʹ russkih govorov Sibiri. Zaimstvovaniâ iz uralʹskih, altajskih i paleoaziatskih âzykov (2 izd.). Moskva–Novosibirsk: Nauka.
AntrPol: Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. IV: Pl–St. Kraków 2013; V: St–U. Kraków 2015; VI: V–Ż. Kraków 2016: Lexis.
Dejna, K. (1973). Dialekty polskie. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Gerlach, H. (1917). Die slawischen Orts- und Flurnamen Kreises Lauenburg i[n]. Pom[mern]. mit einem Versuch ihrer Deutung und Wertung, „Baltische Studien. Neue Folge” 20, 141–219.
SEMot III: Z. Kaleta (przy współudziale E. Supranowicz i J. Szymo¬wej). Słownik etymolo-giczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 3: Odmiejscowe nazwy oso-bowe. Kraków 1997: Insty¬tut Języka Polskiego PAN.
Kluge–Mitzka18: F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache (18. Aufl., bearbeitet von W. Mitzka). Berlin 1960: Walter de Gruyter.
Koz III: S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezyi poznań¬skiej. II. P–Ž, Dodatek A–Ż. Poznań 1916: PTPN.
Koz V: S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej zachod¬niej i środ-kowej Wielko¬polski. II. M–Z. Poznań 1922: PTPN.
Koz VIII: S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych starej Wielkopolski. A. Nie¬istnie-jące miejscowości wielkopolskie. B. Uzupełnienie poprzednich tomów. Poznań 1939: na¬kła-dem wła¬snym [?].
Łopaciński, H. (1899). Przyczynki do słownika języka polskiego. „Prace Filolo¬giczne” 5, 681–976.
Malʹko, R. N. (1974). Geografičeskaâ terminologiâ češskogo i slovackogo âzykov (na obŝes-lavânskom fone). Minsk: Nauka i tehnika.
MoiKrewni: portal www.moikrewni.pl plus wyszukiwarka (także warianty niemiecki i au-striacki).
Nitsche, P. (1964). Die geographische Terminologie des Polnischen. Köln–Wien: Böhlau Ver-lag.
NMPol VI: Nazwy miejscowe Polski. Historia – pochodzenie – zmiany. VI: L–Ma. Kraków 2005: Insty¬tut Języka Polskiego PAN.
PSB XXV: Polski słownik biograficzny. XXV. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1981: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Rieger, J., Wolnicz-Pawłowska E. (1975). Nazwy rzeczne w dorzeczu Warty. Wrocław–War-szawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
RES: Russko-evrejskij slovarʹ, Moskva 1984: Nauka.
Rozwadowski, J. (1908). rec. F. Krček, Grupy dźwiękowe polskie tart i cir(z)ć jako odpowied-niki starobułgarskiej trъt, oraz ich doniosłość dla odbudowy wokalizmu prasłowiań¬skiego i praindoeuropejskiego, Lwów 1907, „Rocznik Slawistyczny” 1, 211–259.
WRS V: Wielkopolskie roty sądowe XIV–XV wieku. V: A. Roty gnieźnieńskie, B. Roty koniń¬skie (zebrali i opracowali H. Kowalewicz i W. Kurasz¬kie¬wicz). Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1981: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kornaszewski, M., Rzepka, W. (1967). Huba // Huby w wielkopolskich nazwach miejsco¬wych i terenowych. „Slavia Occidentalis” 26, 61–78.
Leksz.: Die ältesten großpolnischen Grodbücher. I–II (wydał J. Lekszycki). Lipsk 1887–1889: Księgarnia Zagraniczna.
SEK: W. Boryś, H. Popowska-Taborska, Słownik etymologiczny kaszubszczyzny. III: K–O. Warszawa 1999; IV: P–S. Warszawa 2002: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
SHGPn II : Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowie¬czu. II. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1988: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. – Poznań 1992: Wydawnictwo PTPN.
Snazw: K. Rymut, Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używa¬nych. VIII: R–Sr; IX: St–T; X: U–Ż. Kraków 1994: Instytut Języka Polskiego PAN.
SSNO: Słownik staropolskich nazw osobowych. V: Sabaszczewska–Uznanic(s)ki, 1977–1980; VI: Valentinus–Źwierzyniec, 1981–1983; VII: Suplement, 1984–1987 Wro¬cław etc.: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Swoboda, P. 2016. Hydronim Szywra – efekt niemiecko-polskich kontaktów językowych. „Ono¬mastica” LVI, 273–285.
Torzewski M. (2010a). Niemcy na ziemi wrzesińskiej do połowy XX w. Od średniowiecza do końca I Rzeczypospolitej. https://www.wrzesnia.powiat.pl/729,niemcy-na-ziemi-wrzesin-skiej?tresc=6307 [oryginalnie w Przeglądzie Powiatowym nr 84].
Torzewski, M. (2010b). Niemcy na ziemi wrzesińskiej w czasach zaboru pruskiego 1818–1918. https://www.wrzesnia.powiat.pl/729,niemcy-na-ziemi-wrzesinskiej?tresc=6310 [orygi¬nalnie w Przeglądzie Powiatowym nr 85].
Trawińska, M. (2009). Indeksy do wielkopolskich rot sądowych z XIV i XV w. (z płytą CD). Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
Trawińska M. (2014). Rękopis najstarszej poznańskiej księgi ziemskiej (1386–1400). Wokół analizy filologicznej. Warszawa–Poznań: Instytut Slawistyki PAN / Wydawnictwo Rys.
UNMatr CIII: Urzędowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 103. Powiat wrze-siński [Warszawa] 1972 [niepowielona matryca, obecnie w Instytucie Języka Pol¬skiego PAN w Krakowie].
WNP: Wielkopolskie nazwy polne. Poznań 1901: nakładem redakcyi „Dziennika Poznań-skiego”.
AntrPol: Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. IV: Pl–St. Kraków 2013; V: St–U. Kraków 2015; VI: V–Ż. Kraków 2016: Lexis.
Dejna, K. (1973). Dialekty polskie. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Gerlach, H. (1917). Die slawischen Orts- und Flurnamen Kreises Lauenburg i[n]. Pom[mern]. mit einem Versuch ihrer Deutung und Wertung, „Baltische Studien. Neue Folge” 20, 141–219.
SEMot III: Z. Kaleta (przy współudziale E. Supranowicz i J. Szymo¬wej). Słownik etymolo-giczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 3: Odmiejscowe nazwy oso-bowe. Kraków 1997: Insty¬tut Języka Polskiego PAN.
Kluge–Mitzka18: F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache (18. Aufl., bearbeitet von W. Mitzka). Berlin 1960: Walter de Gruyter.
Koz III: S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych dzisiejszej archidiecezyi poznań¬skiej. II. P–Ž, Dodatek A–Ż. Poznań 1916: PTPN.
Koz V: S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej zachod¬niej i środ-kowej Wielko¬polski. II. M–Z. Poznań 1922: PTPN.
Koz VIII: S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych starej Wielkopolski. A. Nie¬istnie-jące miejscowości wielkopolskie. B. Uzupełnienie poprzednich tomów. Poznań 1939: na¬kła-dem wła¬snym [?].
Łopaciński, H. (1899). Przyczynki do słownika języka polskiego. „Prace Filolo¬giczne” 5, 681–976.
Malʹko, R. N. (1974). Geografičeskaâ terminologiâ češskogo i slovackogo âzykov (na obŝes-lavânskom fone). Minsk: Nauka i tehnika.
MoiKrewni: portal www.moikrewni.pl plus wyszukiwarka (także warianty niemiecki i au-striacki).
Nitsche, P. (1964). Die geographische Terminologie des Polnischen. Köln–Wien: Böhlau Ver-lag.
NMPol VI: Nazwy miejscowe Polski. Historia – pochodzenie – zmiany. VI: L–Ma. Kraków 2005: Insty¬tut Języka Polskiego PAN.
PSB XXV: Polski słownik biograficzny. XXV. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1981: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Rieger, J., Wolnicz-Pawłowska E. (1975). Nazwy rzeczne w dorzeczu Warty. Wrocław–War-szawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
RES: Russko-evrejskij slovarʹ, Moskva 1984: Nauka.
Rozwadowski, J. (1908). rec. F. Krček, Grupy dźwiękowe polskie tart i cir(z)ć jako odpowied-niki starobułgarskiej trъt, oraz ich doniosłość dla odbudowy wokalizmu prasłowiań¬skiego i praindoeuropejskiego, Lwów 1907, „Rocznik Slawistyczny” 1, 211–259.
WRS V: Wielkopolskie roty sądowe XIV–XV wieku. V: A. Roty gnieźnieńskie, B. Roty koniń¬skie (zebrali i opracowali H. Kowalewicz i W. Kurasz¬kie¬wicz). Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1981: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kornaszewski, M., Rzepka, W. (1967). Huba // Huby w wielkopolskich nazwach miejsco¬wych i terenowych. „Slavia Occidentalis” 26, 61–78.
Leksz.: Die ältesten großpolnischen Grodbücher. I–II (wydał J. Lekszycki). Lipsk 1887–1889: Księgarnia Zagraniczna.
SEK: W. Boryś, H. Popowska-Taborska, Słownik etymologiczny kaszubszczyzny. III: K–O. Warszawa 1999; IV: P–S. Warszawa 2002: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
SHGPn II : Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowie¬czu. II. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1988: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. – Poznań 1992: Wydawnictwo PTPN.
Snazw: K. Rymut, Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używa¬nych. VIII: R–Sr; IX: St–T; X: U–Ż. Kraków 1994: Instytut Języka Polskiego PAN.
SSNO: Słownik staropolskich nazw osobowych. V: Sabaszczewska–Uznanic(s)ki, 1977–1980; VI: Valentinus–Źwierzyniec, 1981–1983; VII: Suplement, 1984–1987 Wro¬cław etc.: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Swoboda, P. 2016. Hydronim Szywra – efekt niemiecko-polskich kontaktów językowych. „Ono¬mastica” LVI, 273–285.
Torzewski M. (2010a). Niemcy na ziemi wrzesińskiej do połowy XX w. Od średniowiecza do końca I Rzeczypospolitej. https://www.wrzesnia.powiat.pl/729,niemcy-na-ziemi-wrzesin-skiej?tresc=6307 [oryginalnie w Przeglądzie Powiatowym nr 84].
Torzewski, M. (2010b). Niemcy na ziemi wrzesińskiej w czasach zaboru pruskiego 1818–1918. https://www.wrzesnia.powiat.pl/729,niemcy-na-ziemi-wrzesinskiej?tresc=6310 [orygi¬nalnie w Przeglądzie Powiatowym nr 85].
Trawińska, M. (2009). Indeksy do wielkopolskich rot sądowych z XIV i XV w. (z płytą CD). Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
Trawińska M. (2014). Rękopis najstarszej poznańskiej księgi ziemskiej (1386–1400). Wokół analizy filologicznej. Warszawa–Poznań: Instytut Slawistyki PAN / Wydawnictwo Rys.
UNMatr CIII: Urzędowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 103. Powiat wrze-siński [Warszawa] 1972 [niepowielona matryca, obecnie w Instytucie Języka Pol¬skiego PAN w Krakowie].
WNP: Wielkopolskie nazwy polne. Poznań 1901: nakładem redakcyi „Dziennika Poznań-skiego”.